_______________
ياريت اللى يقراها يقول رأيه فالحلقة و انتقاده و انا هتقبله و
مش هزعل و ياريت كل واحد من الفانز يكتب اكتر جزء عجبه فالحلقة
و اكتر جزء معجبهوش ؟؟
اتمنى ان الحلقة تنال اعجابكم
القصة يومية :)
قراءة ممتعة :)
_____________________
فرحــــــــة)
الحلقة (3)
_____________
فضلت فرحة فى حضن امها وهى بتعيط اول مرة
تحس بالامان فى حضن امها كده
فرحة : ماما
امينة : ايه ؟
فرحة : فى زيارة فالاكاديمية عندنا لامريكا
هنزور شركة رجل اعمال مصري هناك
كــ تكريم ليا انا و زميلى عشان انا وهو اكتر
اتنين متفوقين فإدارة الاعمال و فى دكتورة
كانت هتروح معانا لو كنت سافرت معاهم
امينة : و انتى مش هتسافري معاهم ليه ؟
فرحة : عشان انتى مش هتوافقى ولا حتى اخواتى
امينة : مين قال كده هو انتى رايحة تعملى حاجة
حرام
فرحة : انا قولت انك مش هتوافقى
امينة : ردى على سؤالى مين قال انى مش هوافق
فرحة : انا فكرت انك مش هتوافقى عشان
امينة : عشان ايه ؟
فرحة : عشان تضايقينى
امينة : ليه ؟ هو انتى عدوتى
فرحة : انا
امينة : انتى مش فاهمة حاجة
فرحة : انا مبقتش فاهمة حاجة فعلاً
انتى مش متخيلة تصورى انك مش هتوافقى
خلى الامور توصل بينى وبين خالد لحد فين ؟
امينة : خالد مين ؟
فرحة : زميلى اللى كان هيسافر معايا
امينة : انتو الاتنين بس ؟
فرحة : لا و فى دكتورة كمان
امينة : كويس فين المشكلة
فرحة : كويس ازاى؟
امينة : طالما معاكم دكتورة كمان ايه
المانع انك تروحى ؟
فرحة : ماما انتى بتتكلمى جد تقصدى
انك هتخلينى اسافر امريكا اسبوع
امينة : انتى مش بتقولى انه يعتبر
تكريم عشان انتى متفوقة ؟
فرحة : حاجة زى كده
امينة : طيب انتى ناجحة اهو
يعنى مش فاشلة زى ما انا كنت متصورة
فاشلة ومش فالحة فى حاجة خيبتى ظنى
فيكى زى ما انا كمان هخيب ظنك فيا
وهخليكى تسافرى
فرحة : ماما والنبى بتتكلمى بجد
امينة : بشرط
فرحة : اطلبى اي حاجة انا موافقة
امينة : تعملى رجيم
فرحة : رجيم ؟ :\
امينة : ايوه
فرحة : طيب ما هو انا ممكن اعمل رجيم
لحد يوم السفر ولما اسافر مش هعمل
حاجة و لما ارجع افضل زى ما انا برضوا
امينة : دا انتى تبقى جزمة بقى
فرحة : لا مش هعمل كده طبعاً :)
امينة : انا واثقة فيكى
فرحة : بجد ؟
امينة : طبعاً انتى تربيتى و واثقة كمان
انك هتحافظى على نفسك و تتقى ربنا
طول الرحلة دى صح :)
فرحة : انا بحبك اوى يا امى
امينة : اول مرة تقوليهالى يابت بطنى
(وأخدتها فى حضنها)
امينة : قولتى مين خالد بقى
فرحة : :D
امينة : :)
فرحة : اها على فكرة في ورقة لازم تمضي
عليها عشان أسافر استنى هجيبها كانت مع الكتب
امينة : طيب هاتيها
فرحة : الكتب يالهووووى
امينة : فى ايه ؟
فرحة : اصلى اصل
امينة : فى ايه الكتب بتاعتك فين ؟
فرحة : الكتب اها مع هند اخدتهم عشان تنقل
منهم حاجات هكلمها (بتكلم نفسها : الكتب عند خالد
و الاجندة معاهم يارب مايكون قرأهم)
فرحة : الو
هند : ايوه يافرحة عملتى ايه ؟
فرحة : ابقى هاتى الكتب معاكى النهاردة عشان
الورقة بتاعة الموافقة ماما هتمضي عليها
هند : كتب ايه يابت انتى مالك موافقة ايه
انتى هتسافرى ؟؟
فرحة : ايوه هسافر
هند : بجد والنبى
فرحة : ههههههههه اها والله انا برضوا مش
مصدقة
هند : امممممممم هتقضي اسبوع مع خالد
يابختك ياعم
فرحة : احم من غير قر الله يكرمك
هند : ههههههههههه انا مش بقر انا بحسد
على طول :D
فرحة : مش طالباكى دلوقت
هند : لا طلبانى ياختى انا كنت لابسه وهنزل
يالا بسرعة عشان تحكيلى المعجزة مش مصدقة
ان امك وافقت
فرحة : بتسلم عليكى هند يا ماما
امينة : الله يسلمها سلميلى عليها
هند : هى امك واقفة ؟
فرحة : ايوه اقفلى بقى انا قدامى نص ساعة
و انزل من البيت
هند : طيب براحة علينا بقي هتذلينا عشان
هتسافرى
فرحة : ههههههههههه انتى هبلة يابت
هند : ابسط ياعم هتبقى انتى و خالد
سوا كتب ايه اللى كنتى بتسألى عنها
فرحة : انا هقفل بقى لما اشوفك
هند : طيب انا هنزل من البيت اهو متتأخريش
فرحة : حاضر
(انا مكنتش مصدقة كل اللى حصل ده من امبارح
لما دخلت اوضة خالد و مسكت حجاته لا و كمان
شاف شعري يالهوى انا بحلم و كمان ماما وافقت
انا هسافر هسافر شكراً يارب شكراً اوى يارب
انا بحبك اوى يارب خليك جمبى ديماً انا محتاجة ليك
ياريت خالد مايكونش شاف الاجندة اكيد مشفهاش
عشان هو كان مدايق ومخدش باله من اى حاجة
صح يارب والنبى يارب خلاص يارب انا مش
زعلانة لو هو شاف الاجندة يبقى ده اختيارك
يارب و لو مشفهاش دا اختيارك انا راضية
بس قربنا من بعض و حببنا فى بعض يارب )
خلصت فرحة لبس و خرجت من اوضتها
امينة : مش هتفطرى
فرحة : لا مش عايزة
امينة : انا قولت تعملى رجيم مش تموتى من الجوع
فرحة : مش جعانة والله و هبقى افطر انا وهند اى
حاجة من المطعم
امينة : تعالى اقعدى افطرى عشان مرجعش فى كلامى
فرحة : لا خلاص هقعد
امينة : ايوه كده اقعدى
فرحة : هو ده الفطار :o
امينة : ماله مش عاجبك
فرحة : فين العيش و الفول و الطعمية فين المخلل
امينة : نعم ياختى هو فيه رجيم بيتاكل فيه مخلل
فرحة : بيفتح نفسي على الاكل
امينة : كلى و انتى ساكتة بدل ما افتحلك دماغك
اشوف جواها ايه >.<
فرحة : حاضر :(
___
خلصت اكل و نزلت وصلت الاكاديمية وقابلت
هند و كانت طايرة من الفرحة
هند : احكيلى اللى حصل ولا اقولك استنى نجيب
فطار الاول انا جعانة مفطرتش
فرحة : انا فطرت
هند : يا ندلة من غيري فطرتى ايه اكيد محشي
و فراخ مشوية
فرحة : كوباية زبادى و صباع موز وتفاحة
هند : ايوه دا التسالى لكن مش الفطار بتاعك ده
فرحة : ده فطارى من النهاردة
هند : بتهرجى صح
فرحة : ما هو ده شرط امى عشان اسافر
هند : بجد
فرحة : ايوه لازم اعمل رجيم :(
هند : طب والله الست دى جدعة عرفت
تعمل اللى مقدرتش اعمله :D
فرحة : بس انا جعانة :(
هند : هههههههههههههههه دا انتى هتشوفى
ايام سوده اشربي اشربي و اللى اكلتيه بط
هيطلع عليكى وز :D
فرحة : مش مهم كله يهون
هند : عشان مين ؟
فرحة : امى واثقة فيا واثقة انى هقدر اتغير
هند : امك دى طلعت بتفهم والله
فرحة : الصراحة مش انا عايشة معاها بقالى
كتير اهو بس عمرى ما تخيلت انها تفكر بالطريقة
دى او حتى توافق على سفري
هند : انتى هبلة يابنتى دى امك
فرحة : تصدقى فى ايام كنت بشك انها
مش امى و انى مش بنتها
هند : عشان انتى هبلة
فرحة : سيبك بقي من اللى فات انا مش
حابه افتكر حاجة من اللى راح غير
امبارح وبس امبارح كان يوم غير
لى كل حياتى
هند : اه عشان امك وافقت يعنى
فرحة : لا خدى الكبيرة بقى
هند : خير انتى بقى عليكى مفاجأت تشيب
الصراحة :D
فرحة : انا رحت بيت خالد امبارح و دخلت اوضته
هند : هااااااا بت هو انتى وقعتى على دماغك ولا ايه
فرحة : ههههههههههههه تقريباً كده
هند : قولى ياكبيرة ايه اللى حصل شوقتينى
(حكت فرحة اللى حصل فى بيت خالد كله واللى
هو عمله لما شافها فى اوضته )
هند : الله حلوة الحدوتة اللى قولتيها دلوقت دى
فرحة : حدوتة دا انا حاسة انى هموت
هند : متستعجليش هتموتى اهو خالد جاى علينا انا هقوم بقي
فرحة : لا بالله عليكى استنى
هند : لا يابت هقوم احسن
فرحة : انا خايفة
هند : متخافيش اكيد جاي يعتذرلك عن اللى حصل
فرحة : تفتكرى ؟
هند : اكيد بس اسكتى بقي
فرحة : يارب
هند : طيب يافرحة انا هقوم بقى عشان اجيب....
خالد : اتفضلى
(اداها الكتب و الاجندة و سابها و مشي من غير
ولا كلمة و حتى مستناش يسمعها )
هند : واضح انه بيكره صنف الحريم كله :\
فرحة : ايه النحس ده ياربى
هند : اجمدى يابت هتوقعيه فيكى يعنى هتوقعيه
فيكى دا انتى عليكى شوية قصص رومانسية
بتخلينى انا ادوخ شخصياً
فرحة : بس مش مع ده
هند : مع اى حد يا ماما
فرحة : يابت افهمى ده متعقد من صغره
هند : افهمى انتى لما يبقى حد بيحب
حد من قلبه بيعمل المستحيل عشان اللى
بيحبه يحس بيه
فرحة : و انا بحبه والله
هند : يبقى خلاص اعملى اللى عليكى
وسيبى الباقى علي ملك القلوب
فرحة : ونعمة بالله بقولك فاضل ساعتين
على المحاضرة اللى جاية انا هاخد الورقة
عشان ماما تمضيها وهرجع تانى
هند : طيب متتأخريش
فرحة : مسافة السكة
هند : و انا هفطر بقى عشان جعانة
فرحة : بقولك ايه ؟
هند : هااا قولى
فرحة : طول ما انا معاكى متجبليش سيرة
الاكل عشان بضعف بسرعة
هند : هههههههههههههههه حاضر
فرحة : يالا سلام مسافة السكة مش
هتأخر
هند : سلام
(خرجت فرحة من الاكاديمية عشان تروح
البيت و مامتها تمضي على الموافقة وفعلاً
راحت ورجعت بسرعة على مكتب دكتور
رأفت )
رأفت : ايوه اتفضل
فرحة : ازيك يا دكتور
رأفت : الحمد لله يافرحة تعالى اتفضلى
فرحة : انا جبت لحضرتك الموافقة بتاعتى
و ماما ماضت عليها زى ما حضرتك طلبت
رأفت : طيب عظيم جداً واضح انك قدرتى
تقنعى والدتك على السفر
فرحة : الحمد لله ده من فضل ربنا عليا
رأفت : الحمد لله ربنا يوفقك انتى ومحسن
فرحة : محسن مين ؟
رأفت : محسن زميلك فالدفعة هو انتى متعرفيش
ان خالد اتنازل عشان مسافر مع والده ايطاليا
فرحة : بجد
رأفت : ايوه هو جالى من شوية و قالى ان
فى ظروف حصلت فى شغل والده واعتذر
و رشح محسن بدل منه
فرحة : اكيد قرأ الاجندة
رأفت : اجندة ايه ؟
فرحة : لا و لا حاجة يادكتور عن اذن حضرتك
رأفت : هو فى حاجة ؟
فرحة : لا ابداً
رأفت : تمام
فرحة : ممكن اسأل حضرتك سؤال
رأفت : اتفضلى
فرحة : هو خالد لو حب يغير رأيه
و يسافر ممكن يرجع عادى ولا خلاص
الموضوع انحسم
رأفت : لا قدامه فرصة للنهاردة قبل
ما زميلكم محسن يرجع بكرا لانه
كان واخد اجازة مرضية عشان رجله
كانت مكسورة و فك الجبس و هيرجع من الاجازة بكرا
فرحة : طيب تمام عن اذنك
رأفت : اتفضلى
(خرجت فرحة من عند رأفت وهى بتكلم نفسها
زى المجنونة و عمالة تدور على خالد لاقته
قاعد مع اصحابه من ضنهم سهيلة ومراد و قررت
تتشجع و تروح تكلمه )
سهيلة : واو ههههههههههههه شايف مين جاي علينا
يا مارو
مراد : ههههههههههههه ربنا يستر
خالد : ممكن تبطلوا سخافة يا اما امشي
فرحة : ممكن نتكلم على انفراد
خالد : معنديش كلام اقوله
فرحة : لو سمحت !!
سهيلة : يا حرام سو كيوت
مراد : حرام يا خالد شوفها عايزة ايه
يمكن الاكل اللى عندنا خلص وعايزة
حد يجبلها اكل من برا
(فرحة دمها اتحرق هى صحيح متعودة منهم
على الحقارة دى بس مش قدام خالد بصت لهم
بنظرة احتقار و سابتهم ومشيت)
خالد : انته تعرف انك واحد سافل ومعندكش اخلاق
سهيلة : مالك محموق عليها كده ليه هو البراميل
ده يخصك فى حاجة
خالد : امممممم شوفوا مين بتتكلم لا متخصنيش
بس بنى ادم من لحم و دم زيها زيك يا محترمة
(فرحة اول ما سامعت كلام خالد افتكرت كلام
هند و ان مفيش حاجة مستحيلة)
خالد : انسة فرحة انسة فرحة لو سمحتى
استنى
(وقفت فرحة مكانها مقدرتش تتحرك بعد ما سمعت
خالد بينادى عليها من غير ما ترد عليه)
خالد : نعم كنتى عايزانى على انفراد ليه ؟
(اخدت نفس و اتنهدت اوى لانها كانت
حابسة دموعها بصعوبة كانت ماسكة نفسها
عشان متعيطش)
فرحة : بص
خالد : بصيت
فرحة : :)
خالد : ايوه كده تمام
فرحة : تمام ايه ؟
خالد : لا ولا حاجة كملى
فرحة : انا سألت سؤال جاوب
خالد : انتى جاية تحققى معايا ولا ايه
انتى مش كنتى عايزة تكلمينى على انفراد
فرحة : ايوه ومشيت وسبتك انته اللى جيت
ورايا
خالد : مفيش فايدة
فرحة : تقصد ايه ؟
خالد : اييييييييييه انتى هو كل كلمة بسؤال
فرحة : انتى بتكلمنى كده ليه ؟
خالد : ولا تزعلى انا ماشي
فرحة : استنى انا اسفة
خالد : (وقف مكانه) طيب خلاص
بصي انا لما لاقيتك زعلانة قولت
اخليكى تبتسمى عشان شكلك كان
زعلان خالص ووشك كان احمر
فا لما قولتيلى بص قولتلك بصيت
فأنتى ابتسمتى فأنا قولت تمام
كده بس كده
فرحة : ايه ده انته رغاي اوى
خالد : انا قولت مفيش فايدة
فرحة : هههه
خالد : سبحان الله بتضحكى
ومالك جايه على نفسك كده ليه ؟
فرحة : :\ بص
خالد : لا مش باصص بقى
فرحة : :)
خالد : الحمد لله
فرحة : مش هعرف اقول الكلمتين
ولا ايه النهاردة
خالد : متقوليش بص
فرحة : طيب مش هقول
خالد : تمام كده
فرحة : بص
خالد : تانى
فرحة : اعملك ايه مش اعرف
اقولها غير كده
خالد : مش اعرف
فرحة : اها مش اعرف
خالد : لا اتكلمى براحتك خالص
فرحة : ياريت عشان اتخنقت
خالد : مش لوحدك
فرحة : تمام نبقوا متفقين ممكن اسألك
سؤال و تجاوب بصراحة
خالد : اجواب زى ما احب
فرحة : اسمع السؤال الاول و بعدين اتكلم
خالد : تحبى اجبلك عصاية عشان لو جاوبت
غلط تضربينى
فرحة : ما شاء الله :\
خالد : الف مبروك :\
فرحة : هو مكتوب على وشي انى جاية اهرج
مع حضرتك :\
خالد : هو مكتوب على وشي انا يعنى للتهريج حضرتك :\
فرحة : السؤال عشان عارفة انى مش هخلص
هو والدك محتاجك فعلاً تسافر معاه ولا عملت
كده عشان متسافرش
خالد : حاجة تخصنى
فرحة : تمام كده
خالد : ايه اللى تمام كده
فرحة : عرفت الاجابة
خالد : امممممممم فعلاً
فرحة : فعلاً
خالد : تمام كده عن اذنك
فرحة : اتفضل بس قبل ماتمشي
عايزة اقولك نصيحة اللى يضيع
فرصة منه زى دى يبقى غبى
لانها فرصة مش ممكن تتكرر ابداً
و انته لأول موقف تتعرض ليه كــ رجل اعمال
فشلت فيه
خالد : و ايه كمان يا فيلسوفة
فرحة : انا مش فيلسوفة انا سيدة اعمال ناوية
تبقى ناجحة و هتبقى ناجحة باذن الله
خالد : الكلام ده تقوليه لنفسك ما انتى سيبتى الفرصة
تضيع منك و هتخلى سهيلة تسافر مكانك واحب
اقولك ياسيدة الاعمال انك انتى كمان اتحطيتى
فى نفس الموقف و فشلتى
فرحة : مين قال كده
خالد : انتى قولتى كده
فرحة : دا كان امبارح و سحبت كلامى و مش
هسمح لحد ياخد مكانى و يوصل على حسابي
انا هسافر اذا كان معاك او مع غيرك لان
والدتى وافقت
خالد : اممممممم دا على اساس ان معندكمش
بنات تنام برا بيتها واضح انكم عيلة متدينة
فرحة : اولاً انا مش رايحة اعمل حاجة تغضب
ربنا دى حاجة هتفيدنى فى دراستى ثانياً مش هروح
من غير علم اهلى لانهم عارفين وموافقين ثالثاً و دا
الاهم اذا كنا عيلة متدينة او حتى عيلة معندهاش دين
دى حاجة مش تخصك و كل واحد يخليه فى حاله
عن اذنك
____________
(على فكرة انا عايزة اضرب نفسي بمليون جزمة
انى جيت كلمتك احسن حاجة الواحد يعملها انه
يحبك من بعيد وبس ميقربش منك خالص جاتك
الارف و انته حلو لما تتعصب كده ببقى عايزة
ابوسك و اخادك فى حضنى )
_______
(ايه البت دى انا عمر ما حد كلمنى بالطريقة
دى قبل كده الكلمة بالكلمة و الحرف بالحرف
و الند بالند يخربيتها لو مكانتش بنت انا كنت
نفختها لا هى اصلاً منفوخة خلقه بس عليها
دماغ و لا شخصيتها مستفزة بتحبنى ازاى
وهى بتناقر فيا كده :\ )
______
.... يتبع
_____________
برعايــة يوميات سحس وسحساية
ASMaa
0 تعليق على موضوع "قصة فرحة / الجزء الأول - الحلقة 3"
الإبتساماتإخفاء